Her şeyi kontrol etme arzusu, hemen bir çözüm bulma telaşı, çoğu zaman berraklığı değil, daha büyük bir kaosu beraberinde getirir.
Bulanık suyun durulması için gereken tek şey zamandır. Tortuların yavaşça dibe çökmesine izin vermek, her bir parçanın kendi yerini bulmasını beklemek... Bu, sadece fiziksel bir olgu değil, aynı zamanda ruhsal bir arınma sürecidir.
Zihnimizi rahat bıraktığımızda, endişelerin, korkuların ve yargıların yavaşça yerini bulduğunu, suyun berraklaştığını görürüz.
Hayatta da böyledir, bazı sorunlar aktif çözümlerden ziyade, dingin bir bekleyişi gerektirir. Öfkenin dinmesini beklemek, yanılgıların açığa çıkmasına izin vermek, kalp kırıklıklarının iyileşmesi için zaman tanımak... Bunlar, bulanıklığın kendiliğinden dağılmasını sağlayan, içsel bir olgunlaşma sürecidir.
Kendi haline bırakmak, pasif kalmak anlamına gelmez, aksine, duruma güvenmek, evrenin döngülerine inanmak ve her şeyin bir zamanı olduğunu kabul etmektir.
Her fırtınanın ardından güneş açar ve her bulanıklığın sonunda berraklık belirir. Önemli olan, o geçiş anında telaşa kapılmadan, suyun kendiliğinden durulmasını bekleyecek kadar güçlü ve bilge olmaktır. Çünkü bazen en iyi çözüm, hayatın kendi mucizesini gerçekleştirmesine izin vermektir.
“Bulanık su, en iyi kendi haline bırakıldığında durulur.”
Alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder