Kim bizi bizden iyi bilir ki
Ne olduğumuzu
Ne olmak istediğimizi
Kimse bilmez bizim gibi
Bunu bilmektir bilmenin aslı
Bu farkındalıktır,bu aydınlanmadır
Ya kimsenin bilmediği gibi
Biz de bilmiyorsak bizi..
Ya bilmiyorsak ne bildiğimizi
Ve bilmiyorsak ne bilmediğimizi
Bize kim yardım eder,
Kim kurtarır bizi bu körlükten
Bu ataletten,bu esaretten
Kim uyandırır bu gafletten
Hiç kimse ama hiç kimse..
Hayatın da bir şifresi var
Sadece ama sadece buna istekli..
Merakı,sebatı,istidadı olanların çözebildiği bir sırrı var
Bu sırrı ifşa etmek insan olmanın gereği
Yaşamın düsturu,varlığımızın da onurudur.
Ama zordur böylesi bir arzuya sahip olmak
Bunu düşlemek ,peşine düşmek..
Zordur belini bükmek içinde büyüttüğün cehaletin
Zordur kırmak içinde soysuzlaşan putların
Hükümranlığını
Kendini kendin karşısında dahi eğmek..
Başka yolu yok derler özgürlüğün
İnanmazsın ..kimse inanmak istemez..
Çünkü derler ya hani " cehalet mutluluktur "
Herkes bu sahte mutluluğun peşinde yok olup gider , sıfatsız ve isimsiz..
Zamanın esiri zavallı bir köle gibi niteliksiz ..
Adını sorsalar ardına koyabildipi tek şeyin bir soyismi olduğu nispette menşesiz..
Biliyorum ki aradığın cevapları bulmak için gereken çaba ..
İçine düştüğün içgörüsüzlüğün menfaatine ters düşer..
Biliyorum ki muhtaç olduğun kudrete dair yeteneğin sahipsizdir..
Ve biliyorum ki sen kendine dahi sağır ve dilsiz bir uşak gibi heveslerini efendi kılmışsındır
Tüm menfaatlerini gayri sıhhi arzularınla yüceltmişsindir..
Şimdi bir mücahit gibi hayatın karşısında hangi vasfınla kendine dahi meydan okuyacaksın?
Çaresizliğin boyunu aştığı bir arenada kimdir en büyük düşmanın?
Kaderinin sana sunduğu zürriyetin farkında olarak
dizlerine kapandığın menfi duygulardan kurtul!!
Ve şimdi uyan ,ayağa kalk ve unuttuğun gerçeği hatırla!!
Yol uzun,mücadele çetin,zaman kısa..
Törpüle ve çıkar ..hayatında sivrilen ve canını yakan tüm lüzümsuz uğraşları..
Daha soylu ve daha itibarlı bir geleceğin anahtarını iste hayattan..
Ama buna ancak ve ancak şahsı adına hak edilen tasarrufu gösterebilen sahip olacaktır..
Kolayı seçen kayıp ve yok olmuş bir şehir kalıntısı olmaktan kurtulamaz..
Yaşam hareket ve denge üzerine kurulmuş ise
Aksine inanıp bağnazlık etmek sadece sonu belli bir felakate göz yummaktan ibarettir.
Kim kendine bu kötülüğü yapabilir ki bile isteye..
Kim göz yumar varlığına paha biçilmesine ..
Kim itibarsızlaştırır ruhunu bir hiç uğruna..
Acele etmeli oysa..
Ama olabildiğince itinalı,ihtiyatlı ve itibarlı bir çaba çerçevesinde..
Gözün görebildiği ama aklının alabildiği ve vicdanının taşıyabildiği ölçüde kararlı..
Kim ne derse desin hakikati menfaate uğratmadan ..
Bizi biz yapan şey özümüzün kaynağıdır..
Bizi biz yapan şey içimizde uyanmasını beklediğimiz ve bize emanet edilen o masum çocuğu doğurup
Halka müdanaasız,hakka müteşekkir olup
Onu muhafaza etmek ,ona rehberlik etmektir..
Onunla birlikte büyümektir,yücelmektir,onurlanmaktır..
İçimizdeki masumiyet ise ancak ve öncelikle içimizdeki mahçubiyetle doğacaktır..
Kim olduğunu bilmeye ihtiyacın var ..
Neden "oku?" Diye emredildiğini bilmeye ihtiyacın var.
Bunu dini bir emir gibi telâkki etmeyerek, ilahi temaşaya ve var oluşa kaynaklık eden bir kelam olarak bak..
Bu sorunun muhatabı olan kendine bir kez olsun " ben kimim?" diye sormaya ihtiyacın var..
Kendini bilmeyen "oku"yamaz
"oku"mayı bilmeyen anlayamaz ..
Anlamayan insan da var olmaktan bahsedemez..
Sadece bir kukla olur..iradesiz ve çaresiz bir kukla..
Öyleyse ihtiyacımız olan şey mühim ve bahanelerle tümüyle kapalı bir iradeye mecbur..
Uyan..gör..düşün..anla...hisset..ve gerektiği gibi çabala..
Bahar Baydan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder