Kadın olmak neydi?


Kadın der ki:

Ben başka kadınlara benzemem

Kendime bakamam bir kadın gözünden

Gözümde kalem yüzümde krem 

Tırnaklarım boyalı saçlarım havalı..

Ben aynanın hakkını veremedim işte

Onu bir dost gibi göremedim

Karşısına geçip kendimi övemedim

Bir parça akıl , buruk bir yürekle

Bir yanıma geçmişi almışım bir yanıma gelecek 

Geçtim oturdum kendimin karşısına

Pirinç gibi ayıkladım didik didik kalan aklımı

Kokusuna kanmadım entarimin

Çitiledim kuruttum astım aslımı astarımı

Dip bucak arıttım onardım yüreğimin her yanını

Uzanıp da bir koltuğa yaslanıp bir kenarına

İçim içimi yerken nasıl doyduysam

Akşam ne yesem diye keyifle soramadım

Tüm pahasını nasıl  ödediysem hayatın

Pazar tezgahlarında sebzenin ucuzunu aramadım

Olmadığı için kağıttan kalelerim hesabım denk düşmedi

Kendime sordum hesabı, hep kendimde aradım

Bir kadın gibi uyuyup bir kadın gibi uyanamadım

Saçım başımdan fazlaydı aklımdaki karışıklık

Balkonumda çiçeklerim de olmadı bir vazoda kurumuş güllerim de

Bir fincan kahve kokusuna karışmış iki çift sözüm de

Ben yoktum sanki kendime dair kurduğum cümlelerin içinde 

Dilime dolanan bir iki şarkı gibi mırıldandım hayatın bana hediye ettiği dualar eşliğinde

Körkütük sarhoş olup sövesim gelse günahına takıldım şu yalan dünyanın

Yanına mezelik birkaç da  keyif koysam  

Bereketi kaçar mı diye sofranın şerefini bile soramadım

Altı üstü birkaç parça eşyanın düzeni bozulmasın diye 

Dağılmış fikirlerimi toplamadan bir kenara fırlattım

Topuklarım nasır tutmuş dudaklarım kurumuş

Ak düşmüş saçlarıma elim yüzüm kırışmış  baktım ki yaşım başımı çoktan aşmış

Dilim de hep aynı tirat aynı nakarat

Nasıl da geçti zaman cancağızım 

Nasıl da aldattı beni ha bugün ha yarın diye başlayan cümleler kurarak

Ben başka kadınlara benzemedim

Hangi gün bir diğerinden daha özeldi düşünmedim

Hangi yemeğin tarifi  hayallerime lezzet katabildi diyemedim

Hangi yorgunluğum ayaklarıma huzur verdi de kıymetini bilemedim

Eskisiden güzel miydim neydi en güzel halim

Gözümde bir parça yeşil ağarmış tenim 

Hoyratça savurdum gençliğimi hiç uğruna

Şaşıyorum şimdi nasıl da olur olmaz her şeye ağladığıma

Düştüğü yerden kaldırdım kadınlığımı

Törpüledim duygularını ,topladım çürüklerini

Oysa daha çok kahkaha katmalıyım yüzüme

Gama kedere küsüp,barıştırmalıyım bu kadını kendimle

Kadın olmak neydi öğrenmeliyim.


DipNot:

Yeryüzünde gördüğümüz her şey, kadının eseridir. (Mustafa Kemal Atatürk)

Sizin en hayırlınız, kadınlarına hayırlı olan (iyi davranan)dır.(Hadis-i şerif)






Yazan: bahar baydan

























Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

NE ARARSAN KENDİNDE ARA!

Divan Edebiyatı: Berceste Beyitler