Halk Edebiyatı
1- Kaynağını halkta alır. Başlangıcını bilmediğimiz dönemlere kadar uzanır. Sözlü geleneğe dayanır.
2- Sanatçıları genellikle okuma – yazma bilmez. Okuma – yazma bilenler şiirlerini Cönk’ lere yazarlar.
3- Şiir ağırlıklıdır ve zamanla değişikliğe uğrar.
4- Şiirlerin adları yoktur. Nazım biçimleri ile anılırlar.
5- KOŞMA, GÜZELLEME, TAŞLAMA, AĞIT, DESTAN, VARSAĞI, SEMAİ, MANİ …
6- Türkçenin doğal ölçüsü ve hece ölçüsü ile söylenir. Nazım birimi dörtlüktür. Genellikle yarım ve tam Uyak kullanılır
7- Konu : Sevgi, aşk, özlem, gerçek doğa ve toplumsal konular… işlenir.
8- Halk Edebiyatında katı kurallar vardır ve bunlar uygulanmıştır.
a. Anonim Halk Edebiyatı yazarı belli olmayan ürünlerdir. MASAL, NİNNİ, ATASÖZÜ, BULMACA, TÜRKÜ
b. Aşık EdebiyatıSöyleyeni belli ürünlerdir. KOŞMA, TAŞLAMA, AĞIT, SEMAİ, VARSAĞI
c.Tekke Edebiyatı İLAHİ, NEFES, DEME, DEVRİYE, NUTUK, ŞATHİYE …
HALK OZANLARI
Kaygusuz Abdal : 15. yy. Tekke Edebiyatı
Pirsultan Abdal : 16. yy. Tekke Edebiyatı
Köroğlu : 16. yy. Koçaklama ve Güzelleme
Karacaoğlan : Halk Edebiyatı’ nın en Lirik ozanıdır. 17. yy. Güzelleme ve Semaileri ile ünlüdür.
Gevheri : 18.yy. divan şiirine yaklaşmıştır.
Dertli : 18.yy. Güzelleme, Taşlama
Dadaloğlu : 19. yy. Koçaklama
Aşık Veysel : 20. yy. Türkü ve Lirik Şiirleri ile ünlüdür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder