Halk edebiyatı özellikleri ve halk edebiyatı ozanları

 Halk Edebiyatı

1- Kaynağını halkta alır. Başlangıcını bilmediğimiz dönemlere kadar uzanır. Sözlü geleneğe dayanır.

2- Sanatçıları genellikle okuma – yazma bilmez. Okuma – yazma bilenler şiirlerini Cönk’ lere yazarlar.

3- Şiir ağırlıklıdır ve zamanla değişikliğe uğrar.

4- Şiirlerin adları yoktur. Nazım biçimleri ile anılırlar.

5- KOŞMA, GÜZELLEME, TAŞLAMA, AĞIT, DESTAN, VARSAĞI, SEMAİ, MANİ …

6- Türkçenin doğal ölçüsü ve hece ölçüsü ile söylenir. Nazım birimi dörtlüktür. Genellikle yarım ve tam Uyak kullanılır 

7- Konu : Sevgi, aşk, özlem, gerçek doğa ve toplumsal konular… işlenir.

8- Halk Edebiyatında katı kurallar vardır ve bunlar uygulanmıştır.

a. Anonim Halk Edebiyatı yazarı belli olmayan ürünlerdir. MASAL, NİNNİ, ATASÖZÜ, BULMACA, TÜRKÜ 

b. Aşık EdebiyatıSöyleyeni belli ürünlerdir. KOŞMA, TAŞLAMA, AĞIT, SEMAİ, VARSAĞI

c.Tekke Edebiyatı İLAHİ, NEFES, DEME, DEVRİYE, NUTUK, ŞATHİYE …

HALK OZANLARI

Kaygusuz Abdal : 15. yy. Tekke Edebiyatı

Pirsultan Abdal : 16. yy. Tekke Edebiyatı

Köroğlu : 16. yy. Koçaklama ve Güzelleme

Karacaoğlan : Halk Edebiyatı’ nın en Lirik ozanıdır. 17. yy. Güzelleme ve Semaileri ile ünlüdür.

Gevheri : 18.yy. divan şiirine yaklaşmıştır.

Dertli : 18.yy. Güzelleme, Taşlama

Dadaloğlu : 19. yy. Koçaklama

Aşık Veysel : 20. yy. Türkü ve Lirik Şiirleri ile ünlüdür.