Eylül : Mehmet Rauf

-

 Eylül 

 Mehmet Rauf 




Mehmet Rauf’un tek romanı olan “Eylül” edebiyatımızdaki ilk psikolojik romandır. Eylül’de kişiler az, olay basittir ama yazar ruhsal çözümlemelerde oldukça başarılıdır.

Bu romanda Suat ve kocası Sureyya ile Necip arasındaki imkânsız aşk ile Suat'ın Necip'e duyduğu aşk kocasına karşı duyduğu sadakat arasında kalışı ve Suat'ı intihara sürükleyen çatışmalar işlenmektedir.


Kitaptan alıntılar..

"Ah, insanlar niçin böyle kötü olmuşlar? İyilik arzusuyla beraber bu kötülüğün ne lüzumu vardı?"


Ah insanlar, şu insan kalbi... yüz bin anlamlı bir bilmece."


"İnsan eminim zannettiği şeylerde o kadar yanılır ki..."


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

NE ARARSAN KENDİNDE ARA!

-
Resim
Kendİnde ara   Hararet sacda değil nardadır Keramet tacda değil baştadır Her ne arar isen kendinde ara Ne Kudüs’te Mekke’de ne de Hac'dadır   Bir vakitler kapısında himmet aradığı Hacı Bektaşi Veli' nin sözü de Yunus Emre' den gayri değildir çünkü hepsi aynı yolun yolcusu, aynı geminin tayfası ,aynı aşkın talibi olmuşlardı .Bu yüzdendir ki her söz aynı istikamete varıyor . Peki nedir istikamet, insanın kendisi .Tüm hak yolcuları bize bu sırrı verir.İnsanın kainatın bir özeti olduğu vurgusu ve her şeyin insanda toplandığı hakikati bizlere aşikar olur. Zaten  Allah Teala  bizlere söyler bu gerçeği şu sözü ile: ‘’Ben yerlere ve göklere sığamadım,mümin kulumun gönlüne sığdım" diyerek Bununla bize kendini kulunun gönlünde gizlediğini ve bilene orada aşikar olduğunu açıklar bu sözü.Yani kulu ile bilindik olduğunu ayan eder. Zaten" bilinmekliğimi istedim kainatı  yarattım" "dememiş miydi ? Ve insan da o kainatın bir özeti değil miydi aslında .0 halde her şey in
Read more »

Divan Edebiyatı: Berceste Beyitler

-
  Bu sayfada yer alan beyitler, divan edebiyatının en seçkin şairlerine ait olup benim de en sevdiğim ve etkilendiğim beyitleridir. Her okunduğunda şiirin anlamını katlayan  metaforları ve ahenk unsurları ile hem kulağa hem de kalbe iyi gelen bir duygusu var. Divan edebiyatının özellikle mistik duyarlılığı ve seslenişi ile daha çok ön plana çıkmış olması bakımından  hâlâ güzelliğini ,hissiyatını ve otoritesini koruyan bir estetik anlayışa sahip olduğunu düşünüyorum.Özellikle Fuzuli 'de yankı bulan aşk anlayış ile benim için divan edebiyatının ve tabii ki Fuzuli'nin yeri bambaşkadır. Bu dönem şiiri bir bakıma musiki gibidir.O halde kulağımızı dayayalım ve her beyitin içerisinde gizlenen manalarla ruhumuzun dehlizlerinde yol alan musikinin ve aşkın zevkine varalım..:) İyi okumalar.. Berceste Beyitler: Haddeden geçmiş nezâket yâl ü bâl olmuş sana Mey süzülmüş şîşeden ruhsar-ı âl olmuş sana (Nedim) Cihânda âşık-i mehcûr sanma râhat olur Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur (Ş
Read more »