Tek Hecelik Anlam Arayışı

 

Yıllar sonra dedim ki; tek bir hece ne çok anlam,ne çok duygu ne çok umut taşıyabilmiş içinde..

Ve ne çok zıtlık..

Tutsakken özgürlüğü besleyen,acı duyarken gülümseten, korkarken cesaret veren,tokken aç ,aç iken tokluk veren,yokken var eden..

Her şey içi içe bir sarmal gibi akarken zamanda, tüm geçmişi yutmuş ve tüm geleceği tutmuş gibi ne büyük göründü gözüme.

Bitmesini istediğim her anın bir bitiş değil bir başlangıç olduğunu anlamak zaman aldı.Bitti sandığımda hiç bitmediğini,evrilldigini ,bambaşka göründüğünü fark ettikçe anlam kazandı gözümde, gönlümde,aklımda ,fikrimde..

Tek hecelik bir yerde tek başına olduğumu düşünürken kalabalıklaşmak ,tüm imkansızlıkları  hazmederken kendimi bulmak ,kaçmak isterken kaybolmak ruhun dehlizlerinde  ve gözlerini kamaştıran ışığın geçici körlüğünde görünür olmak.

Hepsi tek hece..

 Bir fiili geçmiş zamana götüren bir hece gibi değildi sadece , hikayenin hangi  zamanına denk düştüğünü hatırlatacaktı görmeyene,duymayana.

Anlattım ama anlamadılar..

Olsun..

O hece ben içindeyken benim dilimde  anlamlıydı ,anlaşılırdı.Görülmeye değer bulunmadı belki ondan anlatılmaya da layık görülmedi.Halbuki onu görülesi kılan benim ufkumda yaratılırken,bilmeyenin ufkunu daraltabilirdi..

Oysa ben, ufku olmayan o şehrin ufka bakan gözlerini buldum her adımda.

Onu düşündüğümde kızdım birine ama bir yandan gülümsedim, en zayıf anlarımda aklıma düştü güçlü hissettim,ona bakinca kendimi buldum aynada ve her şeyden bir parça ,onu hissedince göğsüm daraldı kimi zaman kimi zamansa göğsüm kabardı gururla.

Dedim ya hem yaraydı hem de merhem.Kaybettiğim kendimi bulmak için gittiğim yer, özgürlüğümün esir alındığı ve kurtarıldığı şehir..

Bir hece ile yüzlerce cümle kurdum,onlarca hikaye duydum bir o kadar hikaye yazdım aklımsıra.Kitap okudum sandım  ama aslında bir kitap yazmışım adıma .Tanıdığım,bildiğim,duyduğum;kalanlar , göçenler o sıradan sandığım  insanlar herkes birer kahraman oldu şimdi benim satırlarımda..

Ben de kahraman oldum belki de başka birinin kitabında, belki okunuyorum ya da okunmayı bekliyorum ya da okundum ,bitti ve artık diğerlerinin yanındayım bir kitaplık rafında ya da kutsal bir kitap gibi birinin baş ucunda..

İşte bazen olmasından koktuğumuz şeyler bize aslında  ihtiyacımız olanı verir.Sahip olduğumuz gercekler belki de sırtımızı döndüğümüz gerçeklerden daha sahtedir.

Bizim için olanin bizi nerede beklediği bir muamma elbet ama ne vakit" böyle mi olmalı "dediğimiz olayların mutlaka lehimize olduğunu unutmamalıyız.

Benim tek hecelik anlam arayışım,tek heceli sehrim,tek hecelik sınavım ,tek heceli gurbetim kendimi bulduğum bir" iyi ki" olarak hayatımda yerini aldı ..

Bahar Baydan