AŞK MEVSİMİDİR
Bir gün öyle kaybetmişim ki kendimi,
Ben bile bilmedim kimimi, kimliğimi…
Koşmayı da unutmuşum yorulmayı da,
Beklemişim imkânsızı bekler gibi umutsuzca.
Adımı hatırlıyorum bir duvar yazısında:
"Bari baharda gel, aşk mevsimidir."
Gelmedin... Meğer ne çok özlemişim.
Aramadın da, hiç sormadın.
Üstelik kaybolduğum yerdeydin.
Sonra dedim ki:
Duvarları süsleyen afili bir söz,
Türkülere eşlik eden içli bir saz
Yadigâr kalsın diye yazılmış bir kitap mıydı sevda?
Yorumlar
Yorum Gönder