GERÇEK DOST KİMDİR?

DOST

 

‘’Her kim Dost sever ise, Dosttan yana gitmek gerek

İşi gücü dost olan, cümle işten olur azat’’

 

Dost dost derler de, ya kimdir bu dost,kimdir sırrını bilen ve sırrını aşikar eden bu yüce dost?Sorsak şimdi ne deriz dost için. En güvenilir, en iyi, en müstesna kişidir bizler için .O sırdaştır hem de yoldaştır. Hem iyi hem de kötü gününde yanında olandır.Sen üzülecek olsan da doğruyu diyendir.Çünkü dost dediğin ayni zamanda rehberdir insana.Böylesi için dost denir ve dost olunur.Geri kalan selamlıktır, akranlıktır. Çoğusu tanışıklık, aşinalık  olarak kalır sadece.Bunlara da ihtiyaç vardır elbet bu da ayrı bir konuda konuşuladursun.

Peki insanin madde alemi denen şu dünyada bir dostu var ise ve yahut dostluk denen şey mevcut ise manada da insana bir dost bir sırdaş bir yoldaş gerekmez mi ?

Denir ki " madde manaya yoldur" yani her ne görür ise şu dünya aleminde hepsi manadan yansıyan birer surettir ki görünür  olur ve varlığı bilinir.

Öyleyse manadaki yani  hakikat indindeki dostumuzu nereden bulalım ,nasıl bulalım?

Nasıl ki  insan dostunu ha deyince bulamaz, nasıl ki dost olmak, dost bulmak zaman  alırsa ve  nasıl ki insan en müşkül anlarında yanında bulduğu kişiye dost nazarıyla bakarsa yine öyledir diyebiliriz.İnsan manada da iste en zor anında bulur onu yanında.Sanma ki uzaktan bir el uzanıverir sana ,sanma ki gaipten bir ses işitirsin .Hem öyledir hem değildir işin aslı. İnsanız ne de olsa bir derde düşeriz ,sıkılır içimiz,sığamayıveririz dünyaya, her şey dar gelir .İşte ne vakit dar gelir içimize işte o vakit bulur seni dostun bir güzel temaşa ile.Sen bilmezsin elbet ama o seni bilir çok öncesinden ,çok derinlerden,hatta içinde bir yerlerden.Hiç ummadığın bir anda  bulur seni .Öyle senin benim gibi biri işte.İşinde gücünde ama eli işte gönlü hoşta ,halk içinde hak ile beraber.Kim bilir belki de dünya üzere dost bildiğin o kişi hakikatte de dostun olarak çıkıverir karşına.Anlarsın, anlarız bir şekilde bizi dardan çıkaran o hikmetlinin kim olduğunu .Çünkü gönül dosta aşinadır; hakiki dostu bulduysa gözü ,gönlü hep onu arar;dara düşse o gelir aklına,ona koşar,onu çağırır  bir nefeste.İşte budur aradığımız dost, uzak görünse dahi çok yakındadır.İnsanın içinde onunla hemdemdir, hangi surette çıkacağı bilinmez ama gönül ona pinhandır.Daha açıklayıcı olması bakımından şu misali verebiliriz: Canımız yansa ya anne ya da Allah diye sesleniriz ilkin,nedendir peki ? Çünkü ayrı gibi görünen bu iki isim aslında birdir. Anne , Allah'ın rahman ve rahim  tecellisidir de ondan.Yani biz merhametin kaynağı olan bu iki isimle sesleniriz aslında bir olduğunu bilmeden .

Dost da hakkın tecellisidir ,bize ayna, bizi bize gösterecek olandır .Mantıku't Tayr hikayesini okuyanlar bilir ,hakikati arayan kuşları kaf dağı'na  götüren  Simurg 'dur o ve onu ancak arayanlar bulur.

Yazar:Bahar Baydan