Belki de çok şey geçiyordu içinden,
Eline kalem alsan sayfalar yazacak kadar…
Ben bir noktayım sende, sığdıramazsın, diyemedim.
Nice sözler vardı sevdaya dair,
Dile düşmese de akıldan çıkmayacak kadar derinde.
Ben unutulmuş bir dizeyim, yazamazsın, diyemedim.
En çok kızdığında öpmek istedim gözlerinden…
Alev alev yanan bir gülü koklamak gibi
Dokunsam yanacaktım, biliyordum; ağlasam söner mi, diyemedim.
Türlü hayaller kurdum ikimizin yerine,
Seni mutlu eden her şeyi bir bir koydum içine.
Değerken gözlerin gözlerime ben neredeyim, diyemedim.
Çok şey miydi sebep olmak birinin saadetine,
Feda etmek tüm onulmazları küçük bir tebessüme?
Olmazlara alışırken ruhuma bir "gülü"ver, diyemedim.
Koyuverdim cebime üzülme diye ayrılıktan doğan tüm cesareti,
İçine akıtırdın bilirdim gözyaşlarını
Ama ben boğuldum, kurtar beni, diyemedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder