Kim ne derse desin

 Bırakın kim ne derse desin arkanızdan.Her söze itibar edilmez ki, söyleyene de bakmak gerek.Sizin için yüzünüze veya gıyabınızda  sarf edilen  sözler ancak söyleyenin değeri kadar hayatınızda yer etsin.Haa diyeceksin ki benim için çok değerliydi.Düşündün mü ? Belki de o kadar da değildi,sen verdin o değeri ona hak etmese bile ya da o senin kıymetini bilemedi.O yüzden her konuda ölçülü olmak gerek : sevgide,sabırda, anlayışta,yemede, içmede,evde, işte vs.gerektigi kadar ,yettiği kadar olsun her şey.Bir dilim ekmek de yeter yaşamaya ama biz tikabasa doymak isteriz.Bir dost yeter ama daha çok insan olsun isteriz.Bir evimiz, arabamız olsun yetmez parayı buldukça yedekleriz .Tamah etmeyiz,ölçümüz ihtiyacimiz değildir, birileridir.Hep o birilerine yetişmek için elimizde olanın da kıymetini bilmeyiz.Her şeyimizi bir hiç uğruna sebepsiz yere tüketiriz, kazandığımızı zannederek.Hele de zamanı hiç düşünmeksizin harcarız pisipisine.Hep bir seylere sahip olmak ya da olmadığımız gibi görünmek uğruna ya da şunun bunun olmasını istediği gibi olmakla geçer ömrümüz.Ama bakarız ki o da olmaz, ömür geçmiş nafile, kendimizden bir iz olsun kalmamış geriye.Takdir mi bekliyordun yaptıkların için? Bekleme çünkü yanılırsın.İnsanin kendine vermedigi değeri ve takdiri başkasından beklemesi ve göstermesi de mümkün değil zaten.Ama şu da var ki ,kendime değer verecegim diye ölçüyü kaçırıp kibir içine de düşmemek lazım.Her şey kararında  ve tam merkezinde olmalı diye düşünüyorum.Zor mu ? Evet zor ama olması gereken de bu değil mi ?

Kısacası minimal bir yaşamda mümkün olduğunca esnetilmiş bir tavırla ,geniş bir perspektiften bakabilmek derim.Gerekmedikçe_ ki bence gerekmiyor_ az insan çok huzur.Ne kimseye hesap soracak ne de hesap  verecek bir duruma gelmeyelim.Daha huzurlu,mutlu ve rahat bir hayat için birbirimiz adına en kestirme, en ideal ve adil yol bu gibi gözüküyor.. 

B.B.