Biz' i düşün!

 

Ömrümüzün nerdeyse yarısı çalışarak geçiyor diğer yarının yarısı uyuyarak ve yiyerek,kalanı konuştuğumuzu sanıp aslında susarak.Şu hayat birbirimizi bir kez olsun dinlemeden ve anlamadan üstelik de  bize ait olmayan şeyler yüzünden yitip gidiyor.Yazık ki bir hayat yaşamıyoruz ,ömür tüketiyoruz.En yakınımiza hatta kendimize kör yaşıyoruz.Bilmedigimiz onca şey varken bildiğimiz kadarıyla yaşamayı seçiyoruz.Üstelik neyi bildiğimizi bile bilmeden.Dünyanin değil ama kendimizin fakiri olarak yaşamaya alışıyoruz.Görmek dediğimiz şu iki gözümüzün beynindeki yansıması mı sadece.Duymak dediğin iki dudağın arasında mı ? Bastığımız topragın altinda ve baktığımız gökyüzünün üzerinde bir yer var biliyoruz ama hayatın altını üstüne bakmadan mı yaşıyoruz.Yaptığımız tek şey  hayatın altını üstüne getirmek.Taş yerinde ağır derler .Bırakalım da her şey yerin de kalsın.Kimseyi değiştirme ,sen yer değiştir arada. Bir aşağı in bir yukarı çık da gör oradan nasıl göründüğünü her şeyin.Çünkü ikisinin arasında olan sensin.Sen dengede kal diye var bu yer ve gök.Onu alt üst et diye değil.Kimse yerini bilmediğinden bu düzensizlik.Herkesin gözü yükseklerde bu yüzden aşağı bakmaya korkuyoruz belki kendimizi görürüz diye.Halbuki insan bakmaya korktuğu yerden çıktı ve bakmaya korktuğu yerden yükseldi ve bakmaya korktuğu yere gidecek.İnsan unuttukları ile sınanacak gerçeği hatırlayana kadar. Kaçmak çözüm değil ,çünkü bizi kovalayan da yine biziz.Ya durup bekleyeceğiz ya da o bize yetişecek.Yüzleşmedikçe bu hayatın bir parçası olmayacağız.Bize ayrılan sürenin sonuna geldiğimizde bir şansımız daha olmayacak; söylenmemiş sözleri söylemeye, ertelenmiş hayalleri gerçekleştirmeye,unuttuğumuz şeyleri hatırlamaya,affetmeye ve af dilemeye vaktimiz olmayacak.
Henüz vakit varken bir parçası olalım şu hayatın.Biz'i anlatan anlamlı bir söz kalsın,silik bir yazı boş bir satır gibi durmayalım.Bir mühür ,bir iz ,bir dokunus kalsın biz' den. Kulaklarda hoş bir ezgi,gözlerde parlayan bir ışık,dudaklarda ebedi bir çift söz kalsın biz'e ait.

İnsan her şeye yakın kendine uzak bir ülke ,
Herkese çok ama kendine bir nebze..

Siz Biz'i bir düşünün 😉