ADEM OLAN ANLAR

 Erkek deyin siz ya da er ya da adam.Benim ''Adem'' diye bildiğim..O bir ilkti.Kimine İlk eş, ilk koca,ilk baba.Aslında ne ilk erkek ne ilk  eş,hepsinin ötesinde örnek ilk insandı. Her şeyiyle bakir ama her şeyi bilen; en güzelini ,en iyisini ,en latif olanını ama yalnızdı ve yarımdı.Tanrı ona kendini tanıması ve tamamlaması  için kadını bahşetti.O kadını bildi ,kadınlığı ..Onunla tanıştı,tanıdı,tamamlandı ,tam oldu.İnsan kendinden olanı bilmez mi ?En hassas yerini, en acıyan, en mahrem tarafını.Adem dediğin, işte kendini eksiltip kadına bağışlayan, kendini unutup kadını hatırlayan.Baktıkça kadının aynasına aşık olduğu , battıkça kalbine kadının, bahtı açılan; her şeyi bilirken ve her şeye sahipken eksik olan ,ama onunla tamamlanan .Ah Havva denen o ilahi tecellinin ancak aynasında görünen, koynunda büyüyen ,eteklerine tutunan ;ellerine muhtaç ,yüreğine müptela olan ,kendini bulan Adem..Cinsiyetiyle değil ünsiyetiyle hayatını dolduranın varlığıyla ayan ve ahsen olduğunu bilensin  sen.

Seni bulan kadın ne şanslı ne mukaddestir.Gerisi mi ?Hani şu ,sadece adam sandığımız, tek bir uzvundan mütevellit.Varlığını var eden varlıktan bihaber,kadını keyfine müşterek değil  mükellef kılmayı meziyet sayıp itibar arayan basiretsizler..Gönül vatandır ve erkek o gönülde yuva kuranı bilmiyorsa onun huzuruna  ve mutluluğuna sabır ve sadakatle çaba sarf etmiyorsa oranın yerlisi de olamaz.Bilmiyorum ,anlamam,yapamam demekle olmaz orada huzur da mutluluk da  mümkün olmaz.. Gururun minneti yok saydığı bir hükümle selamet bulmaz.Ben anlamam , kabulüm değil, kimse de buna mecbur değil .Böyle alışılagelmiş köhne zihniyetlerin varisi olmak da bir nevi ahmaklıktır.

Eğer ki beşer değil insan olmak muradına kapıldıysak dar ve karanlık dehlizlerin sonunda ışık ve hazineler saklandığını bilmek gerekir.Eğer gitmeye, yorulmaya cesareti yoksa gönül dizginlerini bırakır ,kendi ışığını ararcasına muradına koşar.İnsan nasıl bekliyorsa yaşam da sonsuz nimetleri ve mucizeleriyle   onu hak eden gerçek sahiplerini bekler. Tüm adamları toplasak bir Adem etmezmiş çünkü hiçbiri insan olmaya muktedir değilmiş..Adem tekti , kadın ve erkekliğiyle iki farklı cinsiyet yoktu hepsi içinde gizliydi .O aynaya baktı ve içindeki kadınla, içindeki adamı gördü .Onunla zıddını bildi. Kendini tamamladı ,çoğalttı .Adam damlaydı kadına karıştı, umman oldu ''Adem ''oldu..

Adam olmak kolaymış da Adem olmak zormuş .Kadını okumadan, kadını anlamadan Adem olunmuyormuş.Kadın içindeki kandilmiş ,onu yakmadan hakikat görülmüyormuş.Adem bunu bildi ,Adem kadını kadınlığı bildi ,kandilini bildi,Adem  kendini bildi.

Kadın çok konuşuyor der adam ,bilmez .Bıkar,kızar,kaçar ama bilmez ki o içinde yükselen yardım çığlığıdır.O bağıran, o konuşan, o haykıran ses kendi içindeki acının sesidir.Ne zaman ki kadın susar ,kurtulur ızdırabından anlar ki dışarıdan değil içeriden yükselirmiş ses. Duyduğu kadının değil onu uyaran, uyandıran sesin yankısıymış.

Şimdi cehaletin körlüğünü nefsin körüklemesi yüzünden bitmeyen cinsiyet kavgasında kaybeden kadın mı erkek mi ;yoksa kaybedilen, vadedilen insan mı ?

Adam bilmez ,Adem bilir.Adam değil Adem olan anlar.

BAHAR BAYDAN