Nedir bizim bu canlılarla alıp veremediğimiz ,insan olduğumuz için mi bu hakkı görüyoruz yani kendimizi üstün ve onları daha aşağı bir varlık olarak mı görüyoruz.?Bu yüzden mi canlarını yakıyoruz ya da kıyıyoruz onlara,itip kakıyoruz ,canımız isterse alıp istemezse sokağa atiyoruz.Hayvanlara yapılan şiddet haberlerini okudukça , sokaklarda maruz kaldıklari muameleleri gördükçe, çığlık çığlığa yükselen seslerini duydukça içim parçalanıyor, insanlıktan utanıyorum.Biz kimiz ki neyiz biz ,bu mu insan olmak? İnsan dediğin bir cana kıyar mı ? Karıncayı dahi incitmeye kimin hakkı var.Bu alem sadece insanoğluna mı ait sanıyoruz.Yok efendim öyle bir dünya,yok öyle bir düzen ,öyle bir inanç yok.Diger canlılar bizim malımız, eşyamız ya da oyuncağımiz değil.Bastırılmış duygularımızın, histerik arzularimizin ortağı değil bu canlar.Onlar bize şu evrenin bir armağanı,emaneti.Hepsi sen insan ol ;insanlığını bil ,anla diye var,Onlar olmasa sen ,sen olur muydun acaba?İnsanoglu kendi dışındaki canlıları bilmeden ,anlamadan ,sevmeden asla gerçek manada bir insan vasfına sahip olamaz.Bak bakalım o canli keyfine göre ,canı istediği için bir cana kıyıyor mu ? Tek amacı var: hayatta kalmak ,tek amacı onun yaratanın yarattığı gibi olmak.Nefsi yok,iradesi ve arzuları yok,hırsları yok bizim gibi.Bir kap su ,bir kap yemek ,sıcak bir yuva, biraz sevgi hepsi bu.Daha fazlasını istemez zaten ihtiyacı da yok ,amacı belli görevi belli,dahası yok onlarda.Hangimiz daha masumuz ,hangimiz daha gerçek?
Bir kez olsun onlara tepeden bakma ,aşağılama,küçümseme,görmezden gelme.Gör ve eğil de bir bak sen nerdesin o nerede? Gözlerinin içinde saklı hakikati gör,kendinde olmayanı gör.Sevmeyebiliriz ama saygı duymak zorundayız onlara.Yaradılmış her şeye yaradana sığınarak saygı duymak zorundayız.Gerci insanın insanı hiçe saydığı bir dünyada hayvana olan sevgi ve saygının gereğinden bahsetmek belki de çok tuhaf gelebilir.Ama benim için hepsi, tüm canlılar birdir , özeldir.
Onlar değil biz acınacak haldeyiz, belki de hayvanlar bizim halimize bakıp acıyorlardır kim bilir? Böyle bir ırk olmadıklarına seviniyorlardır.Bu dünya onların değil bizim sınandığmız bir yer.Ama bizim yüzümüzden ,bu canlılar için dünya bir cehennem gibi bazen.Artik doğa onların doğası değil bu yüzden onları kaderine terk edemeyiz , görmezden gelemeyiz.. Sokaklar ,caddeler,vızır vızır araçlar, acımasız insanlar varken daha çok sahip çıkmalıyız. Hiçbir canlının yaşama hakkını elinden almaya,yaşam alanını yok etmeye hakkımız yok.
Neyse ki yine umut var.Benim gibi düşünenler var .Artık neredeyse her köşede bir kap yemek ,bir tas su ve onların başını okşayan birileri var .Evine, yuvasına alıp kucak açan ,sahiplenen insanlar var.Artık daha fazlayız, daha güçlüyüz.Hayatı dünyayı,insanları ve kendimizi tanıdıkça hayvanları daha iyi anlıyoruz ,daha çok seviyoruz ve daha çok sahip çıkıyoruz.Onların bize verdiği karşılıksız sevgi , yaydığı pozitif enerji ile daha mutlu ve huzurluyuz evlerimizde.Çok şükür ki kocaman bir aileyiz ,neredeyse her evde bir can ,bir nefes bir ses var artık.Tüm canlılar , can içinde bir canız. Sınıflandırılmadan yaşanabilen güzel bir dünya için el ele..
Her canı can içre bilmez isen
İnsanım deyip yüzün yere eğmez isen
Başın üstüne göğü koyup yükselsen de
Ayak bastığın dünya sana cehennemdir.
Bahar Baydan
Yorumlar
Yorum Gönder